Biuletyn Informacji Publicznej
Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w Nieborowie

Świadczenia niepieniężne

Do świadczeń niepieniężnych z pomocy społecznej należą:

1. praca socjalna,
2. bilet kredytowany,
3. składki na ubezpieczenie zdrowotne,
4. składki na ubezpieczenia społeczne,
5. pomoc rzeczowa, w tym na ekonomiczne usamodzielnienie,
6. sprawienie pogrzebu,
7. poradnictwo specjalistyczne,
8. interwencja kryzysowa,
9. schronienie,
10. posiłek,
11. niezbędne ubranie,
12. usługi opiekuńcze w miejscu zamieszkania, w ośrodkach wsparcia oraz w rodzinnych domach pomocy,
13. specjalistyczne usługi opiekuńcze w miejscu zamieszkania oraz w ośrodkach wsparcia,
14. mieszkanie chronione,
15. pobyt i usługi w domu pomocy społecznej,
16. pomoc w uzyskaniu odpowiednich warunków mieszkaniowych, w tym w mieszkaniu chronionym, pomoc w uzyskaniu zatrudnienia,

PRACA SOCJALNA

Praca socjalna świadczona jest na rzecz poprawy funkcjonowania osób i rodzin w ich środowisku społecznym. Praca socjalna prowadzona jest z osobami i rodzinami w celu rozwinięcia lub wzmocnienia ich aktywności i samodzielności życiowej;
ze społecznością lokalną w celu zapewnienia współpracy i koordynacji działań instytucji i organizacji istotnych dla zaspokajania potrzeb członków społeczności. Praca socjalna może być prowadzona w oparciu o kontrakt socjalny lub projekt socjalny.
W pracy socjalnej wykorzystuje się właściwe tej działalności metody i techniki, stosowane z poszanowaniem godności osoby i jej prawa do samostanowienia.
Praca socjalna świadczona jest osobom i rodzinom bez względu na posiadany dochód.

SKŁADKA NA UBEZPIECZENIE ZDROWOTNE

Przysługuje:

1. osobie bezdomnej objętej indywidualnym programem wychodzenia z bezdomności, nieposiadającej ubezpieczenia zdrowotnego z innego tytułu
2. osobom pobierającym zasiłek stały, które nie są objęte ubezpieczeniem zdrowotnym z innego tytułu

Ośrodek pomocy społecznej opłaca składkę na ubezpieczenie zdrowotne na zasadach określonych w przepisach o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

SPRAWIENIE POGRZEBU

Jest to świadczenie niepieniężne dla osób, które nie posiadały świadczeń emerytalno – rentowych oraz osób zobowiązanych do pokrycia kosztów pogrzebu, które nie są w stanie tego zrobić samodzielnie.

Sprawienie pogrzebu odbywa się w sposób ustalony przez gminę, zgodnie z wyznaniem zmarłego lub też zgodnie z wyrażoną przez niego wolą odnośnie sposobu pochowania,
a jeżeli nie są one znane - zgodnie z wolą jego osób bliskich. W przypadku pokrycia kosztów pogrzebu przez gminę poniesione wydatki podlegają zwrotowi z masy spadkowej, jeśli po osobie zmarłej nie przysługuje zasiłek pogrzebowy.

PORADNICTWO SPECJALISTYCZNE

Przysługuje wszystkim osobom i rodzinom bez względu na posiadany dochód.

Poradnictwo prawne realizuje się przez udzielanie informacji o obowiązujących przepisach z zakresu prawa rodzinnego i opiekuńczego, zabezpieczenia społecznego, ochrony praw lokatorów.

Poradnictwo psychologiczne realizuje się przez procesy diagnozowania, profilaktyki i terapii.

Poradnictwo rodzinne obejmuje szeroko rozumiane problemy funkcjonowania rodziny, w tym problemy wychowawcze w rodzinach naturalnych i zastępczych oraz problemy opieki nad osobą niepełnosprawną, a także terapię rodzinną.

Porady w zakresie przysługujących uprawnień można uzyskać od pracownika socjalnego w ramach pracy socjalnej. Na wniosek pracownika socjalnego do pracy z rodziną przeżywającej trudności w wypełnianiu funkcji opiekuńczo-wychowawczych może być skierowany asystent rodziny.

INTERWENCJA KRYZYSOWA

Taki rodzaj pomocy przysługuje każdej osobie w kryzysie bez względu na posiadany dochód. Celem takiej pomocy jest status późniejszy osoby, która z niesamodzielności stanie się osobą samodzielną i umiejącą żyć w społeczeństwie.

SCHRONIENIE, POSIŁEK, NIEZBĘDNE UBRANIE

Schronienie, posiłek i niezbędne ubranie przysługują osobom lub rodzinom, jeśli są one tego pozbawione.

• Pomoc w formie schronienia następuje poprzez zapewnienie miejsca w noclegowni lub schronisku
• Pomoc w formie posiłku następuje poprzez zapewnienie jednego dania gorącego lub przyznania produktów żywnościowych
• Pomoc w formie niezbędnego ubrania następuje poprzez zapewnienie odzieży
  i obuwia właściwego do pory roku

USŁUGI OPIEKUŃCZE W MIEJSCU ZAMIESZKANIA

Usługi opiekuńcze w miejscu zamieszkania przysługują:

1. osobie samotnej, która z powodu wieku, choroby lub innych przyczyn wymaga pomocy innych osób, a jest jej pozbawiona (obligatoryjnie)
2. osobie, która wymaga pomocy innych osób, a rodzina, a także wspólnie niezamieszkujący małżonek, wstępni, zstępni nie mogą takiej pomocy zapewnić (fakultatywnie) 

Usługi opiekuńcze obejmują pomoc w zaspokajaniu codziennych potrzeb życiowych, opiekę higieniczną, zaleconą przez lekarza pielęgnację oraz, w miarę możliwości, zapewnienie kontaktów z otoczeniem. Pracownik socjalny, przyznając usługi opiekuńcze, ustala ich zakres, okres i miejsce świadczenia. Wysokość odpłatności za usługi uzależniona jest od sytuacji rodzinnej osoby oraz jej dochodu lub dochodu na osobę w rodzinie. Szczegółowe warunki przyznawania i odpłatności za usługi opiekuńcze oraz tryb ich pobierania reguluje uchwała Rady Gminy Nieborów

https://www.google.com/url?sa=t&source=web&rct=j&opi=89978449&url=https://www.bip.nieborow.pl/plik,4801,uchwala-nr-464-pdf.pdf&ved=2ahUKEwiznaOqvKuIAxUW1gIHHQnaNUcQFnoECBUQAQ&usg=AOvVaw3yPSXqnHzkZhk-AqFnYuwA

Usługi opiekuńcze są świadczone bezpłatnie w przypadku, gdy dochód nie przekracza:

• dla osoby samotnej kryterium dochodowego wskazanego w ustawie o pomocy społecznej tj. 776,00 zł
• dla osoby pozostającej w rodzinie mniej niż kryterium dochodowe wskazane
  w ustawie o pomocy społecznej tj. 600,00 zł na każdą osobę

KIEROWANIE DO DOMU POMOCY SPOŁECZNEJ

Osobie wymagającej całodobowej opieki z powodu wieku, choroby lub niepełnosprawności, niemogącej samodzielnie funkcjonować w codziennym życiu, której nie można zapewnić niezbędnej pomocy w formie usług opiekuńczych, przysługuje prawo do umieszczenia w domu pomocy społecznej.

Osobę, taką kieruje się do domu pomocy społecznej odpowiedniego typu, zlokalizowanego jak najbliżej miejsca zamieszkania osoby kierowanej, chyba że okoliczności sprawy wskazują inaczej, po uzyskaniu zgody tej osoby lub jej przedstawiciela ustawowego na umieszczenie w domu pomocy społecznej.

Osoba wymagająca wzmożonej opieki medycznej kierowana jest do zakładu opiekuńczo-leczniczego lub pielęgnacyjno-opiekuńczego przez placówki służby zdrowia.

W przypadku gdy osoba bezwzględnie wymagająca pomocy lub jej przedstawiciel ustawowy nie wyrażają zgody na umieszczenie w domu pomocy społecznej lub po umieszczeniu wycofają swoją zgodę, ośrodek pomocy społecznej lub dom pomocy społecznej są obowiązane do zawiadomienia o tym właściwego sądu, a jeżeli osoba taka nie ma przedstawiciela ustawowego lub opiekuna – prokuratora.

Decyzja kierująca do domu pomocy społecznej wydawana jest przez ośrodek pomocy społecznej po przeprowadzeniu wywiadu środowiskowego, w trakcie którego pracownik socjalny ustala sytuację życiową, w tym przede wszystkim zdrowotną, rodzinną i materialną osoby kierowanej do DPS oraz krąg osób zobowiązanych do alimentacji.

Na podstawie zgromadzonej dokumentacji organ gminy prowadzącej dom pomocy społecznej lub starosta powiatu prowadzącego dom pomocy społecznej wydaje decyzję o umieszczeniu w domu pomocy społecznej.

Po przyjęciu osoby do domu pomocy społecznej ośrodek pomocy społecznej wydaje decyzję, ustalającą odpłatność za pobyt.

ODPŁATNOŚĆ ZA POBYT W DPS

Pobyt w domu pomocy społecznej jest odpłatny do wysokości średniego miesięcznego kosztu utrzymania mieszkańca, ogłaszanego w wojewódzkim dzienniku urzędowym.

Zgodnie z art. 61 ustawy o pomocy społecznej obowiązani do wnoszenia opłaty za pobyt w domu pomocy społecznej są w kolejności:

1. mieszkaniec domu, nie więcej jednak niż 70% swojego dochodu;
2. małżonek, zstępni przed wstępnymi (osoby obciążone obowiązkiem alimentacyjnym na mocy ustawy z dnia 25 lutego 1964r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy) – opłatę ustala się zgodnie z poniższymi zasadami:
   1. w przypadku osoby samotnie gospodarującej, jeżeli dochód jest wyższy niż 300% kryterium dochodowego osoby samotnie gospodarującej (aktualnie kwota 701,00 zł x 300% = 2 103,00 zł), jednocześnie kwota dochodu pozostająca po wniesieniu opłaty nie może być niższa niż 300% tego kryterium.
   2. w przypadku osoby w rodzinie, jeżeli posiadany dochód na osobę jest wyższy niż 300% kryterium dochodowego na osobę w rodzinie (aktualnie kwota 528,00 zł x 300% = 1 584,00 zł), z tym że kwota dochodu pozostająca po wniesieniu opłaty nie może być niższa niż 300% kryterium dochodowego na osobę w rodzinie;
3. gmina, z której osoba została skierowana do domu pomocy społecznej – w wysokości różnicy między średnim kosztem utrzymania w domu pomocy społecznej a opłatami wnoszonymi przez osoby, o których mowa powyżej.

W związku z powyższymi zapisami Ośrodek Pomocy Społecznej zobowiązany jest do prowadzenia postępowań dotyczących ustalenia sytuacji materialnej osób objętych obowiązkiem alimentacyjnym oraz możliwości ponoszenia opłaty za pobyt osoby kierowanej lub przebywającej w domu pomocy społecznej.

Zgodnie z art. 103 ust. 2 wyżej powołanej ustawy Kierownik ośrodka pomocy społecznej ustala w drodze umowy z małżonkiem, zstępnymi przed wstępnymi mieszkańca domu wysokość wnoszonej przez nich opłaty za pobyt tego mieszkańca w domu pomocy społecznej, biorąc pod uwagę wysokość dochodów i możliwości, przy czym opłata ta nie powinna być zwiększana w przypadku, gdy jedna z osób jest zwalniana z odpłatności z mocy prawa lub z powodów, o których mowa poniżej*.

W przypadku odmowy zawarcia powyższej umowy przez osoby zobowiązane do ponoszenia opłat za pobyt mieszkańca domu pomocy społecznej, wysokość ich opłaty ustalana jest w drodze decyzji o w oparciu o dochód osoby lub rodziny ustalony podczas rodzinnego wywiadu środowiskowego, przeprowadzonego zgodnie z art. 107 ww. ustawy.

Natomiast w przypadku odmowy zawarcia powyższej umowy oraz niewyrażenia zgody na przeprowadzenie rodzinnego wywiadu środowiskowego, wysokość ich opłaty za pobyt mieszkańca domu w domu pomocy społecznej ustalana jest w drodze decyzji w wysokości różnicy między średnim kosztem utrzymania w domu pomocy społecznej a opłatą wnoszoną przez mieszkańca domu i opłatami wnoszonymi przez inne osoby obowiązane. Wysokość opłaty za pobyt mieszkańca domu w domu pomocy społecznej ustala się proporcjonalnie do liczby osób obowiązanych do jej wnoszenia.

W przypadku niewywiązywania się osób zobowiązanych do ponoszenia opłat za pobyt mieszkańca domu pomocy społecznej z obowiązku partycypowania w ww. opłatach, ustalonych w decyzji lub umowie, opłaty te zastępczo wnosi gmina, z której osoba została skierowana do domu pomocy społecznej. Wydatki gminy podlegają ściągnięciu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

Ponadto na podstawie art. 110 ust. 5 ustawy o pomocy społecznej kierownik ośrodka pomocy społecznej może wytaczać na rzecz obywateli powództwa o roszczenia alimentacyjne.

Zwolnienie z odpłatności

Na podstawie art. 64 ustawy osoby wnoszące opłatę lub obowiązane do wnoszenia opłaty za pobyt mieszkańca domu w domu pomocy społecznej można zwolnić z opłaty częściowo lub całkowicie, na ich wniosek, po przeprowadzeniu rodzinnego wywiadu środowiskowego, w szczególności jeżeli:

1. wnoszą opłatę za pobyt innych członków rodziny w domu pomocy społecznej, ośrodku wsparcia lub innej placówce;
2. występują uzasadnione okoliczności, zwłaszcza długotrwała choroba, bezrobocie, niepełnosprawność, śmierć członka rodziny, straty materialne powstałe w wyniku klęski żywiołowej lub innych zdarzeń losowych;
3. małżonkowie, zstępni, wstępni utrzymują się z jednego świadczenia lub wynagrodzenia;
4. osoba obowiązana do wnoszenia opłaty jest w ciąży lub samotnie wychowuje dziecko;
5. osoba obowiązana do wnoszenia opłaty lub jej rodzic przebywała w rodzinie zastępczej, rodzinnym domu dziecka lub placówce opiekuńczo-wychowawczej, na podstawie orzeczenia sądu o ograniczeniu władzy rodzicielskiej osobie kierowanej do domu pomocy społecznej lub mieszkańcowi domu;
6. osoba obowiązana do wnoszenia opłaty przedstawi wyrok sądu oddalający powództwo o alimenty na rzecz osoby kierowanej do domu pomocy społecznej lub mieszkańca domu.

W myśl art. 64a ustawy osobę obowiązaną do wnoszenia opłaty za pobyt mieszkańca domu w domu pomocy społecznej zwalnia się całkowicie z opłaty, na jej wniosek, pod warunkiem że przedstawi prawomocne orzeczenie sądu o pozbawieniu rodzica władzy rodzicielskiej nad tą osobą i oświadczy, że władza rodzicielska nie została przywrócona albo prawomocne orzeczenie sądu o skazaniu za umyślne przestępstwo popełnione z użyciem przemocy na szkodę osoby obowiązanej do wnoszenia opłaty, jej małoletniego rodzeństwa lub jej rodzica. Zwolnienia te obejmują zstępnych osoby zwolnionej z opłaty za pobyt mieszkańca domu w domu pomocy społecznej.